سوره مبارکه : نحل ۶۹
ایه : ثُمَّ کُلِی مِنْ کُلِّ اَلثَّمَرٰاتِ فَاسْلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلاً یَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهٰا شَرٰابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوٰانُهُ فِیهِ شِفٰاءٌ لِلنّٰاسِ إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیَةً لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ ﴿۶۹﴾ ترجمه : سپس از همهء میوه ها بخور، و راههاى پروردگارت را فرمانبردارانه، بپوى. [آن گاه ] از درون [شکم ] آن، شهدى که به رنگهاى گوناگون است بیرون مى آید. در آن، براى مردم درمانى است. به راستى در این [زندگى زنبوران ] براى مردمى که تفکر مى کنند نشانه ی [قدرت الهى ] است. (۶۹)
طبق یافته های اخیر علمی ، زنبور عسل با تمام کوچکی اش دو معده دارد. در معده اول ( کیسه عسلی ) کلیه مراحل تبدیل شهد به عسل انجام می پذیرد و عسل آماده شده از طریق خرطوم زنبور ، به داخل کندو ریخته می شود. این معده بوسیله دریچه ای به معده دوم ( معده اصلی ) منتهی می شود ، زنبور عسل جهت تغذیه ی خویش ، دریچه ، را باز می کند و مقداری عسل وارد معده اصلی آن می شود و سایر عملیات گوارش و دفع مدفوع صورت می پذیرد. بنابراین هیچ رابطه ای بین عسل و مدفوع زنبور نداشته و ندارد و این همان حقیقت علمی تشکیل عسل در شکم زنبور است که قرآن ۱۴۰۰ سال پیش به آن اشاره داشته است.
